Wychowanie dziecka jest niezwykłym zadaniem, przed którym stoją rodzice i wychowawcy. Dzieciństwo to czas, który kształtuje nasz umysł i kreatywność, a także zapisuje ślady w naszej pamięci, do których wracamy przez całe życie. Pamiętajmy o tym, że najlepszym sposobem na wspaniałe dzieciństwo jest wspólny czas rodziców z dzieckiem, spędzony w ciepłej i rodzinnej atmosferze. Poniżej przedstawiamy 6 pomysłów na zabawy językowe, które możemy wykorzystać o dowolnej porze w ciągu dnia.

• Dokończ słowo - rodzic mówi sylabę, a dziecko ma dokończyć, tak, aby powstało słowo, np. ,,zi - ma". Możemy wybrać słowa z danej kategorii jak symbole jesieni.
• Co to za słowo? - rodzic wypowiada słowo dzieląc je na głoski. Dziecko dokonuje ich syntezy i podaje słowo, np. ,,m-a-m-a - mama".
• Zabawa w roboty - rodzic wskazuje przedmiot, a dziecko dzieli na sylaby dodając do każdej prosty ruch, np. klaskanie, tupanie, podskakiwanie.
• Sztafeta sylabowa - tworzymy wyrazy rozpoczynające się tą samą sylabą, np. ,,ma - mama, mapa, marzenie", lub kończące się tą samą sylaba, np. ,,-ta - tata, karta, chata".
• Pociągi wyrazów 1 - tworzymy wyrazy rozpoczynające się tą samą głoską. W tę zabawę może grać nieograniczona liczba osób, które na zmianę wypowiadają słowa, np. ,,d - dom, drewno, dach, duch, długopis".
• Pociągi wyrazów 2 - każdy kolejny wyraz zaczyna się na głoskę, na którą kończył się poprzedni, np. ,,dom - mama - arbuz - złoto - owoc - cena".

Mamy nadzieję, że przedstawione pomysły będą inspiracją do szczęśliwie przeżytego wyjątkowego okresu, jakim jest dzieciństwo. Marta Pyszczek  

Lead

Dziecko nie chce iść do przedszkola - przyczyny / dlaczego?

o tym, dlaczego dziecko może obawiać się przedszkola, skąd biorą się jego lęki itd.

Jak zachęcić dziecko do przedszkola?

co rodzic może zrobić, aby pomóc dziecku oswoić się z przedszkolem

Dziecko nie chce chodzić do przedszkola - psycholog

do kogo się zwrócić, kiedy rodzice nie są w stanie przekonać dziecka do przedszkola; można tu wspomnieć ew. o przedszkolnym psychologu

Twoje dziecko już niedługo osiągnie wiek przedszkolny? Być może w Twojej głowie coraz częściej wybrzmiewa dylemat - przedszkole prywatne czy państwowe? Które wybrać? W artykule wyjaśniamy, jakie są różnice między przedszkolami publicznymi a niepublicznymi. Podpowiadamy również, dlaczego warto rozważyć wybór przedszkola prywatnego.

Przedszkole prywatne a państwowe - różnice

Decyzja związana z wyborem przedszkola nie powinna zapaść z dnia na dzień. W końcu dziecko przeżyje w tej placówce kilka lat - lat niezwykle ważnych dla jego rozwoju fizycznego, psychicznego, intelektualnego i społecznego. Dobre przedszkole tworzy przestrzeń dla tego rozwoju, a także wspiera rodziców w realizacji zadań wychowawczych. Na który rodzaj placówki postawić? Która lepiej spełni swoją funkcję? Czym różnią się przedszkola prywatne od państwowych i jakie ma to znaczenie dla Twojego malucha? Poniżej przedstawiamy kilka różnic i cech placówek publicznych oraz niepublicznych, którym warto bliżej się przyjrzeć.

Program nauczania

Zgodnie z przepisami każde przedszkole niezależnie od typu musi realizować podstawę programową wychowania przedszkolnego określoną w rozporządzeniu Ministra Edukacji Narodowej z dnia 14 lutego 2017 r. Jeśli więc zadajesz sobie pytanie: "Przedszkole prywatne czy państwowe?", musisz wiedzieć, że oba rodzaje placówek uwzględniają wymogi ministerialne, z tym że jedne będą koncentrować się bardziej na ogólnym kształceniu dzieci, a inne wzbogacają program podstawowy o dodatkowe treści. To drugie podejście częściej spotyka się w przedszkolach niepublicznych, o czym świadczy ich sprofilowanie. Wśród prywatnych instytucji edukacyjnych przeznaczonych dla dzieci w wieku 3-6 lat wyróżniamy m.in.:

• przedszkola steinerowskie (waldorfskie),
• przedszkola Montessori,
• przedszkola językowe,
• przedszkola artystyczne,
• przedszkola skandynawskie.

Przykładowo "Baby Home" to przedszkole prywatne w Kielcach o profilu językowym, gdzie nauczyciele umożliwiają podopiecznym codzienny kontakt z językiem angielskim. Oczywiście ktoś może powiedzieć, że zajęcia z języka obcego dla przedszkolaków nie są niczym szczególnym, bo dzieci uczęszczające do przedszkoli państwowych także obcują z angielszczyzną. Jednak między edukacją językową w przedszkolach publicznych a tą realizowaną w placówkach prywatnych tkwi istotna różnica w metodach nauczania. Są przedszkola państwowe, w których zajęcia z lektorem języka obcego odbywają się np. tylko raz w tygodniu. Z kolei w placówkach o profilu językowym maluchy codziennie mają kontakt ze słownictwem i melodią obcej mowy. W "Baby Home" staramy się tak organizować czas, by dzieci nabierały odwagi w posługiwaniu się językiem angielskim w rozmaitych sytuacjach komunikacyjnych, a nie tylko w trakcie zajęć dydaktycznych.

Kadra

Jednym z istotnych kryteriów, które należy wziąć pod uwagę przy wybieraniu przedszkola, jest przygotowanie kadry pedagogicznej. Chodzi tu zarówno o przygotowanie merytoryczne, jak i podejście do dzieci. Czy pod tym względem przedszkola prywatne i państwowe znacząco się różnią? Nie powinny, ponieważ jak zaznaczyliśmy we wstępie przedszkole ma za zadanie przygotować dziecko do nauki w szkole i stworzyć mu warunki harmonijnego rozwoju w wielu obszarach. Aby to zadanie zostało wypełnione, w przedszkolu prywatnym czy państwowym muszą pracować osoby o odpowiednich kwalifikacjach. Mają one obowiązek:

• posiadać wykształcenie wyższe,
• ukończyć kierunek studiów związany z pracą w przedszkolu (np. edukacja przedszkolna, edukacja wczesnoszkolna),
• mieć przygotowanie pedagogiczne.

Zanim zdecydujesz, do jakiej placówki poślesz swoje dziecko, sprawdź, kto w niej pracuje. Na stronie naszego przedszkola prywatnego w Kielcach znajdziesz dokładne informacje o zatrudnionych przez nas nauczycielach. Serdecznie zapraszamy do zakładki Organizacja/Nasza kadra.

Liczebność grupy przedszkolnej

Kolejną cechą, która różni przedszkola publiczne od niepublicznych, jest liczba dzieci w oddziale przedszkolnym. W przedszkolach państwowych w jednej grupie może znaleźć się maksymalnie 25 dzieci. Z kolei w przedszkolach prywatnych, takich jak kieleckie przedszkole "Baby Home", grupy są znacznie mniejsze. Które rozwiązanie ma więcej zalet? Czy pod względem liczebności grupy przedszkolnej lepiej wybrać przedszkole prywatne, czy państwowe? Z jednej strony wiele zależy tu od predyspozycji psychicznych Twojego dziecka - na przykład od tego, czy czuje się ono pewniej w sali pełnej innych maluchów, czy woli spokojniejsze, kameralne środowisko. Z drugiej strony, z naszego nauczycielskiego doświadczenia wynika, że łatwiej o indywidualne podejście do każdego przedszkolaka w małej społeczności dziecięcej. Zależy nam na trafnym rozpoznaniu i zaspokojeniu potrzeb emocjonalnych i edukacyjnych Twojego malucha. Dlatego podobnie jak wiele placówek prywatnych organizujemy niewielkie grupy przedszkolne.

Wyżywienie

Niektórzy rodzice zniechęcają się do placówek niepublicznych ze względu na fakt, że te korzystają z cateringu. Z kolei w przedszkolach publicznych wszystkie posiłki najczęściej przygotowywane są na miejscu. Warto jednak wiedzieć, że nie wszystkie przedszkola prywatne "wyręczają się" usługami firm zewnętrznych w żywieniu dzieci. Nasze niepubliczne przedszkole w Kielcach posiada własną kuchnię. Dzięki temu podajemy naszym podopiecznym dania skomponowane ze świeżych i zdrowych składników. Ponadto w trakcie opracowywania jadłospisu uwzględniamy potrzeby dzieci cierpiących na alergie pokarmowe. takim maluchom proponujemy dietę eliminacyjną.

Prywatne przedszkole - czy się opłaca?

Rodzice stojący przed wyborem między przedszkolem prywatnym a państwowym biorą również pod uwagę koszty związane z konkretnym rodzajem placówki. Niewątpliwie ceny znacząco odróżniają przedszkola publiczne od niepublicznych. W instytucjach państwowych rodzic nie musi płacić za 5 pierwszych godzin pobytu dziecka. Dopiero wydłużenie tego czasu wiąże się z dodatkową opłatą 1 zł za każdą nadliczbową godzinę. Trzeba także pokryć koszty wyżywienia przedszkolaka. Natomiast przedszkola prywatne wymagają comiesięcznego czesnego, którego wielkość zależy od decyzji podmiotu prowadzącego daną placówkę. Dla części rodziców czesne, do którego należy jeszcze doliczyć koszty posiłków, może wydawać się zbyt dużym wydatkiem. Wybierając przedszkole dla swojego dziecka, powinieneś oczywiście liczyć się z Twoimi możliwościami finansowymi. Zanim jednak zrazisz się cenami, sprawdź, co dokładnie obejmują przedszkolne opłaty. Może liczne i ciekawe zajęcia dodatkowe? Nowatorskie metody nauczania? Ćwiczenia usprawniające pracę mózgu? Fachowe wsparcie psychologa i logopedy? Te i wiele innych propozycji uwzględniamy w czesnym naszego przedszkola prywatnego w Kielcach.   Jeśli nadal zastanawiasz się, czy opłaca się skorzystanie z usług edukacyjnych przedszkola prywatnego, serdecznie zapraszamy do zapoznania się z naszą ofertą. Niezależnie od tego, czy ostatecznie wybierzesz dla swojej pociechy przedszkole prywatne, czy państwowe, pamiętaj o jednym. Miejsce, gdzie Twoja pociecha spędzi przedszkolne lata, nie może być jedynie "przechowalnią". To ma być przestrzeń pełna ciepła, bezpieczeństwa oraz dobrych, inspirujących bodźców.

W Internecie znajdziesz mnóstwo porad dotyczących przygotowania dziecka do przedszkola. Ale jak przygotować dziecko do przedszkola językowego? W Baby Home zajęcia z języka angielskiego odbywają się codziennie. Rozmawiamy po angielsku także poza lekcjami. Być może zastanawiasz się, czy Twoja pociecha poradzi sobie w takim środowisku. Czy dziecku spodoba się mówienie po angielsku? Czy się nie zniechęci? Warto wiedzieć, że Twój maluch może oswajać się z językiem obcym jeszcze w domu, przed rozpoczęciem roku szkolnego. Rola rodziców jest tu nieoceniona. W tym artykule podpowiadamy, jak zachęcić dziecko do nauki języka angielskiego. Zapraszamy do lektury!

Język angielski dla dzieci - zabawa to podstawa!

Badania naukowe potwierdzają, że najlepiej zapamiętujemy nowe wiadomości, gdy towarzyszą nam przyjemne uczucia. Dlatego zasada numer 1 brzmi: zadbaj o pozytywną atmosferę. Dzięki temu dziecko dostrzeże w uczeniu się kolejną ciekawą zabawę. Zabawa to najlepsza metoda nauki języka angielskiego dla dzieci, zwłaszcza tych w wieku przedszkolnym. W jaki sposób możecie się razem pobawić „w angielski”? Możliwości jest naprawdę wiele. Wszystko zależy od kreatywności - Twojej i malucha. Oto kilka naszych propozycji, które możecie wypróbować:

• Wybierzcie się na wycieczkę do lasu, parku, sali zabaw lub inne miejsce, gdzie jest dużo interesujących bodźców. Podczas zabawy nazywaj napotkane zwierzęta, zabawki, rośliny czy przedmioty - najpierw po polsku, a potem po angielsku. Zwracaj szczególną uwagę na obiekty, którymi dziecko się zainteresowało. To pomoże Wam połączyć przyjemne z pożytecznym: maluch z radością odkrywa coś nowego w swoim otoczeniu, a zarazem słyszy angielski wyraz i zapamiętuje jego brzmienie.
• Bawcie się również w domu - jest w nim przecież tyle ciekawych przedmiotów, przyciągających wzrok małego odkrywcy. Naszym zdaniem świetnie sprawdzą się tu kolorowe karteczki, przyklejane do mebli lub innych domowych sprzętów, np. a lamp (lampa), a table (stół), a door (drzwi). Przejdź się z maluchem po domu, pokazuj mu dany obiekt i czytaj na głos napis na karteczce. Możecie nazwać tę zabawę np. „angielskim spacerem”.

Powyższe zabawy pomogą Twojemu dziecku poznać pierwsze obce słowa. Ponadto pomysł z barwnymi karteczkami to doskonały wstęp do nauki w przedszkolu z językiem angielskim w Kielcach. Dlaczego? Nasi lektorzy w ramach edukacji językowej stosują karty obrazkowe - "flashcards”. Angażują one zmysł wzroku i ułatwiają zapamiętywanie angielskich wyrazów.

Zainspiruj się Twoim dzieckiem

Poznawanie języka obcego powinno być dla dziecka przyjemnym zajęciem, a nie przykrym obowiązkiem. Dlatego staraj się nie narzucać mu metod, które Tobie wydają się najlepsze, ale nie wzbudzają entuzjazmu malucha. Szukasz pomysłów na kreatywne zabawy po angielsku? Najpierw sprawdź, co interesuje małego człowieka. Często koloruje obrazki? Przyłącz się do niego i wspólnie nazywajcie po angielsku kolory. Regularnie gracie w planszówki? To dobra okazja do nauki liczb po angielsku. Po rzucie kostką przesuwaj pionek, licząc głośno: one, two, three, four etc. Następnie zachęć dziecko, by zrobiło tak samo. Twoja pociecha uwielbia rymowanki? Nauczcie się razem wierszyka po angielsku lub piosenki. Rymowane słowa łatwiej przyswoić, a poza tym wspólne recytowanie czy śpiewanie wzmocni Twoją więź z dzieckiem. Ważne: Kiedy śpiewacie angielskie piosenki dla dzieci, połącz tę aktywność z ruchem. Klaskajcie, podskakujcie, machajcie rękami. Maluch połączy dany gest ze słowem, które usłyszał, a tym samym szybciej je zapamięta. Poza tym ćwiczenia fizyczne korzystnie wpływają na funkcje poznawcze mózgu. Jak najczęściej inspiruj się zainteresowaniami dziecka. W ten sposób zachęcisz malucha do mówienia w obcym języku, ponieważ będzie kojarzył angielski z tym, co mu się najbardziej podoba.

Z angielskim na co dzień

Dzieci do 7. roku życia chłoną wiedzę bez świadomości uczenia się. Dlatego w naszym przedszkolu w Kielcach obca mowa towarzyszy maluchom nie tylko podczas nauki. Rozmawiamy po angielsku przy posiłku, ubieraniu się na spacer czy sprzątaniu zabawek pod koniec zajęć. Jak przygotować dziecko na takie doświadczenie? To proste: wplataj język angielski w Waszą codzienność. Gdy wychodzisz do pracy, pomachaj dziecku i powiedz: Goodbye (Do widzenia). Po powrocie daj maluchowi buziaka i przywitaj się słowem Hello (Cześć). Nazywaj po angielsku potrawy, które jecie przy stole. Podawaj maluchowi przedmioty, o których mówisz, np. dish (talerz), glass (szklanka), fork (widelec). Pozwól mu ich dotknąć, by dziecko powiązało dane słowo z kształtem i kolorem. Twoja pociecha może też poszerzać słownictwo w czasie kąpieli czy mycia rąk. Ważne, by posługiwanie się angielskim stało się dla dziecka czymś naturalnym i praktycznym.

Czas, miejsce i rekwizyty

W efektywnej nauce liczy się nie tylko przekazywana treść, lecz także okoliczności, w jakich dziecko styka się z językiem obcym. Zanim zaczniesz oswajać malucha z angielszczyzną, odpowiedz sobie na kilka istotnych pytań:

1. Ile czasu dziennie poświęcać na naukę?
2. Jakie miejsca wybierać na zabawę z językiem angielskim?
3. Z jakich narzędzi najlepiej korzystać podczas domowych zajęć?

Czas

Przedszkolaki są w stanie skupić się na jednej aktywności przez ok. 10-15 min. Im dziecko starsze, tym dłużej potrafi się skoncentrować. Program przedszkola niepublicznego w Kielcach opracowaliśmy tak, by maluchy nie były przeciążone, a zarazem wyniosły z zajęć jak najwięcej. I Ty jako domowy nauczyciel weź pod uwagę wiek i możliwości Twojej pociechy. Z doświadczenia wiemy, że małe, ale codzienne „porcje” angielskiego przynoszą znacznie lepsze efekty niż godzinna lekcja raz w tygodniu. Obserwuj uważnie malucha. Sprawdź, w której porze dnia ma najwięcej energii do zabawy i zarezerwuj ten moment na naukę. Nie próbuj od razu nauczyć dziecka wielu różnych słówek. Podziel je na grupy w zależności od dziedziny, jakiej dotyczą. W pierwszym tygodniu Twoja pociecha może poznawać kolory, w drugim zwierzęta, w trzecim środki transportu itd.

 

 

 

Miejsce

Jak już wspomnieliśmy, angielskie słówka możesz „przemycać” do Waszych rozmów zarówno w domu, jak i na świeżym powietrzu. W wyborze miejsca na naukę liczy się inwencja, a także upodobania Twojego malucha. Zawsze jednak pilnuj, by było to otoczenie bez „rozpraszaczy”. Odsuń na bok wszystko, co może odciągać uwagę dziecka. Sam też nie pozwól, by cokolwiek przerwało Wam wspólną zabawę „w angielski” - wycisz telefon, wyłącz telewizor.

Rekwizyty

Nie od dziś wiadomo, że dzieci kochają pluszaki. Dlaczego więc nie wykorzystać takiej zabawki do nauki języka? Kup maluchowi misia i daj mu angielskie imię, np. Bobby. Powiedz, że Bobby przyjechał z Anglii i nie rozumie po polsku. Następnie zaaranżuj zabawę z udziałem anglojęzycznej maskotki - urządźcie sklep, w którym miś chce coś kupić lub restaurację, gdzie miś zamawia posiłek itd. Zabawa ulubionym pluszakiem z pewnością zachęci Twoją pociechę do używania angielskiego. Ponadto, na przykładzie misia Bobby’ego możesz uświadomić dziecku, jak obce języki pomagają w komunikacji z obcokrajowcami np. podczas zagranicznych wakacji. W Baby Home - prywatnym przedszkolu w Kielcach - lektorzy często korzystają z angielskich książeczek. Czytają na głos historyjkę, by maluchy osłuchały się z intonacją i akcentem. Polecamy Ci zaopatrzyć się w bajki do nauki angielskiego. Podczas lektury staraj się poprawnie wymawiać poszczególne słowa. Możecie też wspólnie oglądać filmy animowane w wersji oryginalnej (np. Disneya).

Twoje nastawienie się liczy

Uczenie się języków obcych wymaga cierpliwości zarówno od ucznia, jak i nauczyciela. Aby przekonać dziecko do nauki angielskiego, trzeba uzbroić się w odpowiednie podejście. Oto kilka zasad, dzięki którym wesprzesz Twojego malucha w zdobywaniu wiedzy.

• Nie bądź dla dziecka surowy i nie stawiaj mu zbyt wysokiej poprzeczki. Oczywiście, poprawiaj błędy malucha, ale rób to zawsze w atmosferze szacunku. Twoja złość lub niezadowolenie tylko zestresują dziecko, a tym samym skutecznie zniechęcą do nauki.
• Chwal dziecko za każde, nawet najmniejsze osiągnięcie. Ciesz się razem z nim z kolejnego poznanego słówka. Na każdym kroku pokazuj maluchowi, że jesteś z niego dumny.
• Nie zmuszaj pociechy do nauki, gdy jest głodna, zmęczona lub ma po prostu gorszy dzień. Odłóż zajęcia na inną, sprzyjającą chwilę.
• Angażuj się w gry i zabawy językowe. Nie zostawiaj malucha samego z anglojęzyczną książeczką lub filmem. Daj dobry przykład - najpierw Ty mów, pokazuj, wykonuj ćwiczenie. Dzieci uważnie obserwują dorosłych i mają naturalną skłonność do naśladowania ich zachowań.

Mamy nadzieję, że wiesz już, jak oswoić dziecko z językiem angielskim. Życzymy radosnej nauki i zapraszamy serdecznie do naszego przedszkola!

Zapewne wielu z was zastanawia się kiedy jest dobry moment na naukę pierwszego obcego języka. Okres szczególnej wrażliwości językowej, w której dziecko intensywnie poznaje język ojczysty, szacowany jest od momentu narodzin do ukończenia 6 roku życia. W tym przedziale wiekowym maluchy w sposób nieświadomy łakną język porównywalnie z nauką podstawowych umiejętności jak chodzenie czy samodzielnie spożywanie posiłków.

A co z językiem obcym?

W przypadku obcego języka jest podobnie. Naukowcy od dawna są zgodni z twierdzeniem, że nauka kolejnego języka jest korzystna dla rozwoju umysłowego dziecka. Nauka języka może pomóc dzieciom łatwiej się skupić, lepiej radzić sobie z zadaniami, które wymagają przechodzenia od jednej czynności do drugiej oraz osiągać lepsze wyniki w szkole. Młody umysł jest najbardziej chłonny i podatny na przyswajanie wiedzy językowej. Po 7 roku życia efektywność nauki języków znaczenia maleje, dlatego jeżeli chcesz, aby Twoje dziecko władało w przyszłości co najmniej dwoma językami, zapisz je do przedszkola z językiem angielskim w Kielcach. Dodatkowe zajęcia przydadzą się również rodzicom dwujęzycznym w celu zminimalizowania przekazywania potocznych i błędnych nawyków językowych.

Języka obcego warto się uczyć wtedy, kiedy uczymy się języka ojczystego. Nieświadomie, nie wiedząc, że się go uczymy.

Czy potrzebny nam język obcy?

Należy mieć jednak na uwadze fakt, że dziecko nie zostanie poliglotą w wielu 3 lat. Nauka w przedszkolu oswoi dziecko z nowym językiem w pierwszych latach życia, dzięki czemu późniejsza nauka przyjdzie mu z lekkością. Przyzwyczajanie dziecka do obcych dźwięków pomoże w naturalny sposób przyswoić wymowę i gramatykę kolejnego języka w późniejszym czasie. Nadrzedną zasadą stosowaną w przedszkolach przy nauce obcego języka jest postawienie na regularność lekcji, które powinny odbywać się codziennie.

Nauka przez zabawę

Nauka języka angielskiego w przedszkolu Babyhome opiera się przede wszystkim na zabawie. Każdego dnia dziecko w sposób naturalny pochłania wiedzę z pomocą obcojęzycznych wierszyków, piosenek, ale także gier. W pierwszym etapie nauki jest to zupełnie wystarczające. Dziecko w pierwszych latach życia w naturalny sposób chłonie obce dźwięki. A najlepiej uczą się w ruchu, zwaszcza kiedy ręce są najbardziej aktywne. Przez fakt, że aparat mowy u dzieci jest jeszcze dobrze wykształcony, ma większe możliwości do tego, by w poprawny sposób opanować wymowę, intonację i akcent innego języka. Warto zauważyć, że dziecko nie wysiedzi spokojnie w ławce przez godzinę lekcyjną. Dlatego nauka przez zabawę — rytmiczne piosenki, kolorowanki z obcymi zwrotami i rozmowa to klucz do nauki kolejnego języka.

Każdy dodatkowy język w przedszkolu powinien być obecny cały czas, a nie tylko podczas lekcji.

Wpływ języka obcego na rozwój dziecka

• kolejny język poszerza horyzonty oraz kształtuje świadomość dziecka zarówno społeczną jak i kulturową,

• szybsze opanowanie systemu fonologicznego ma pozytywny wpływ na umiejętność rozumienia ze słuchu,

• dzieci, które swobodnie porozumiewają się w języku obcym, są pozbawione oporów przed używaniem kolejnego języka,

• znajomość drugiego języka jest szansą na rozwój u dziecka wielojęzyczności w późniejszych latach,

• dwujęzyczność to lepszy start w przyszłość,

• nauka kolejnego języka to doskonały trening pamięciowy i koncentracji,

• mózg u osób dwujęzycznych jest zmuszony do ciągłej aktywności, dlatego też są one mniej narażone na demencje i chorobę Alzheimera,

• wiele kanadyjskich badań potwierdza: dzieci znające dwa języki osiągają lepsze wyniki w testach na inteligencję.

Mali geniusze

Obecnie nikt nie ma wątpliwości co do tego, że im wcześniej dzieci mają kontakt z dwoma językami, tym lepiej. Najnowsze badania z 2021 roku zamieszczone w czasopiśmie “Scientific Reports” ukazują, że osoby, które poznały drugi język  będąc dzieckiem szybciej wykrywają zmiany wizualne i szybciej przekierowują swoją uwagę niż osoby, które nauczyły się drugiego języka, będąc starsze. Osoby, które znacznie wcześniej poznały drugi język znacznie szybciej, zauważały stopniowe zmiany obrazu na ekranie. Warto również wspomnieć o  interesujących wynikach badań Uniwersytetu Jerzego Waszyngtona. Dzieci, które nigdy wcześniej nie miały styczności z językiem mandaryńskim, zostały poddane 12 sesjom, podczas których mówiono do nich właśnie w tym języku. Wyniki badań były spektakularne. Dzieci, które zostały poddane 12 sesjom, było równie dobre w odróżnianiu dźwięków tego języka co dzieci mieszkające ponad 10 miesięcy (od urodzenia) na Tajwanie. Dzieci najlepiej przyswajają wiedzę, doświadczając jej w różnych sytuacjach życiowych. Odczuwanie emocji i wiązanie znajomości nowego języka ze swoimi zainteresowaniami to najlepszy rodzaj nauki dostępy na rynku.

Nie można wyobrazić sobie lepszych warunków do nauki obcego języka jak przez zabawę i codzienne doświadczanie go.

Dzieci mają coraz więcej kłopotów ze sprawnością ruchową. Nauczyciele w szkołach i w przedszkolach coraz częściej zwracają uwagę na dziecięce zaległości w sferze motoryki dużej. Innymi słowy - maluchy mają więcej kłopotów ze sprawnością ruchową, są „sztywniejsze”, mają mniej ochoty i zwyczajnej siły w mięśniach, by podejmować różnego typu zabawy ruchowe.   Zaległości w sferze motoryki dużej wpływają między innymi na złe kształtowanie motoryki małej, a to już prosta droga do kłopotów w szkole. Warto więc zrobić wszystko, aby temu zapobiec - najłatwiej zrobić to przez... zabawę.   Na początek ważna uwaga - w ćwiczenia motoryki dużej muszą być zaangażowani rodzice. Powinni też zdawać sobie sprawę z istotności ruchu w życiu dziecka - mówiąc wprost, telefon, tablet i telewizor idą w odstawkę albo używane są okazjonalnie. Zastąpi je aktywny rodzic i ruch.

• Poranne ćwiczenia

Dzieci uwielbiają tańczyć, a już zwłaszcza, jeśli dorobimy do tej czynności całą „otoczkę”. Na pewno każdy dwu- i trzylatek będzie zachwycony, jeśli wprowadzisz nawyk porannych ćwiczeń w formie tańca. W tym celu włączamy ulubione utwory dziecka i układamy z nim własną „choreografię”. Przykład - na „lalala” podskakujemy, na „łubudu” robimy obrót... Pamiętamy jednak, że układ musi być prosty i najlepiej powiązany ze słowami. Ważna uwaga - dziecko będzie uczyło się powoli, ale nie rezygnujmy - już po tygodniu będziecie cieszyć się prostym, ale waszym własnym układem.

• Bawimy się, że jesteśmy...

Niedźwiedziami, ptaszkami albo gąsienicami - oczywiście naśladując ruchy tych zwierząt. Jeśli tylko będziemy brać udział w zabawie, dziecko bardzo szybko przekona się, że jest to bardzo interesujące. Nie musimy w tym celu tworzyć całej otoczki. Wykorzystajmy chwile, kiedy coś robimy, a dziecko jest gdzieś obok. Na przykład podczas porządkowania rzeczy w  szafie - przerywamy co chwilę i „zamieniamy się” w zwierzątko, zachęcając do tego samego dziecko.

• Rób, jak mama!

Jeśli dziecko w miarę dobrze opanowało już mowę, możemy pobawić się w kalambury ruchowe. Machamy rączkami, rodzina zgaduje, że jesteś ptakiem - potem czas na dziecko. Można też zachęcić dziecko do naśladowania twoich ruchów - im ich bogatszy repertuar, tym lepiej.

• Gdzie usiadła mucha?

Zabawa w szukanie muchy czy pszczółki to świetna zabawa stymulująca motorykę dużą dwulatków, które jeszcze nie mówią. Wystarczy, że twoje palce będą muchą, która „siada” na różnych częściach ciała maluszka. Oczywiście zadaniem dziecka jest wskazanie, gdzie siedzi muszka. Stąd już prosta droga do łaskotek, które też powinny na stałe zagościć w waszym domu.

• Nóżki start!

Bardzo ciekawą formą zabawy są wszystkie te aktywności, które „zmuszają” nóżki dziecka do pracy. Można wykorzystać to już przy sprzątaniu zabawek (przesuwamy zabawki nóżką) albo stworzyć własne zawody - prowizoryczną bramkę i woreczek, który musi się do niej dostać.

• Wrzucanie na odległość

Do tej zabawy wystarczy zwykłe wiadro lub plastikowy pojemnik i coś, czym będziemy bezpiecznie rzucać do jego środka. Mogą być to piłeczki, baloniki czy maskotki. Aby zmotywować dziecko, warto je nagradzać po każdym udanym rzucie. Z czasem zwiększaj odległość kosza od dziecka - będzie musiało inaczej układać ciało, aby trafić do celu.

• Pchacze, wózki - mile widziane!

Jeśli nasza dwu- czy trzyletnia córka marzy o wózeczku dla lalki, koniecznie spełnij to marzenie! Co więcej, zabierajcie wózek na każdy spacer, nawet jeśli jest to niewygodne. Prowadzenie wózka, pchacza albo zabawki na trzonku jest świetnym urządzeniem do wspierania motoryki dużej.

• Zabawy na dworze

Pamiętamy, gdy jako dzieci omijaliśmy na drodze łączenia płyt chodnikowych? Robiły to prawie wszystkie dzieci, wspierając jednocześnie umiejętności związane z motoryką dużą. Zachęć do tego i swoje dziecko! Ponadto można bawić się w omijanie kałuż (w wersji dla odważnych rodziców - we wskakiwanie w kałuże) albo w próby podskoczenia do gałęzi. Nie odmawiaj dziecku także wtedy, kiedy chce ono pójść po niewysokim murku. Zgódź się, ale je asekuruj. To także ważne ćwiczenie!

• Rowerek do boju

Na początek najlepiej jest zainwestować w rowerek biegowy, potem w zwykły, a następnie w hulajnogę. Potrzeba dużo cierpliwości podczas nauki, ale z czasem każde dziecko nabierze wprawy i taka aktywność fizyczna naprawdę będzie dla niego przyjemna. Dodajmy, że chyba nic tak świetnie nie kształtuje motoryki dużej, jak właśnie jeżdżenie na rowerku.

• Trampolina

Czy brak ogrodu przekreśla szanse na trampolinę? Nic z tych rzeczy. Dwu- czy trzyletniemu maluchowi wystarczy jej mała wersja, którą bez trudu zmieścimy w dziecięcym pokoju. Nie kosztuje wiele, więc może być prezentem na zbliżające się urodziny czy inne święto. I na pewno będzie prawdziwym hitem.  

Źródło: www.osesek.pl

Zabawa jest nieodłącznym elementem życia człowieka. Pojawia się już bardzo wcześnie, bo w okresie niemowlęcym i to dzięki zabawie dzieci w przyjemny sposób poznają otaczający je świat. Zabawa pomaga rozwijać się intelektualnie, emocjonalnie, estetycznie, ruchowo i duchowo. Uczy funkcjonowania w społeczeństwie i relacji z innymi oraz wyrabia w dziecku charakter i nastawienie do świata. Zabawa nie może być traktowana jako wypełniacz czasu. Powinna być kreatywna, by wspierać dziecko na każdym etapie jego rozwoju. Zabawy możemy podzielić na kilka typów, które bardzo łatwo zaobserwować w trakcie rozwoju dziecka. Wyróżniamy zabawy: 1. ZABAWY MANIPULACYJNE - uczą panowania nad własnym ciałem. Pojawiają się najwcześniej. Polegają na manipulowaniu przedmiotem w różny sposób, oglądaniu, lizaniu, ssaniu, przekładaniu z ręki do ręki, wkładaniu i wyjmowaniu, turlaniu itp. Tego typu zabawy mają na celu poznawanie właściwości przedmiotów: kształtu, konsystencji czy wydawanego dźwięku.

Przykłady zabaw:

Podrzyj to! - zabawa dla dzieci od pierwszego roku życia.

Podajmy dziecku starą gazetę, bibułę, papier śniadaniowy woskowy czy ręczniki papierowe. Kiedy dziecko będzie zajęte darciem papieru, rozmawiajmy z nim o odczuciach, jakich doznaje: „Czy ta bibułka nie jest miękka?”, „Wydaje mi się, że ten papier śniadaniowy jest bardzo śliski”.

Co to jest? - zabawa dla dzieci od drugiego roku życia.

Potrzebne: średniej wielkości kartonu z przykrywką. Na bocznej ścianie zróbmy otwór, by dziecko mogło wsadzić do środka rękę. Wkładajmy do środka po kolei różne przedmioty, np. kredę, łyżkę, kubeczek, grzebień, książeczkę. Niech dziecko spróbuje rozpoznać przedmiot tylko po dotyku i powiedzieć, do czego on służy. 2. ZABAWY KONSTRUKCYJNE - pobudzają wyobraźnię, ćwiczą sprawność manualną dziecka oraz rozbudzają jego kreatywność. Polegają na budowaniu, wytwarzaniu czegoś nowego. Zabawy tego typu doskonalą rozwój spostrzegawczo-ruchowy. Wyzwalają pomysłowość, wdrażają do skupienia uwagi, uczą obserwacji. Najpopularniejszą zabawką konstrukcyjną są klocki. Przy ich pomocy dziecko buduje swoją własną rzeczywistość wykorzystując nieograniczoną wyobraźnię.

Przykłady zabaw:

Wazonik - od drugiego roku życia.

Potrzebne: mały słoiczek, plastelina, koraliki, guziki, muszelki, małe plastikowe kwiatki itp. Niech dziecko wyklei plasteliną słoiczek od zewnątrz, a kiedy skończy, niech go udekoruje.

Korale - od drugiego roku życia.

Potrzebne: sznurek/sznurowadło oraz makaron typ rurki. Przewleczmy pierwszy makaron i zawiąż na końcu supeł. Pokażmy dziecku jak nawlekać makaron na nitkę. 3. ZABAWY TEMATYCZNE - czyli uspołeczniające; w tych zabawach dziecko naśladuje czynności zaobserwowane w swoim otoczeniu. Najistotniejszą cechą tej zabawy jest jej temat, dzieci bawią się w coś: dom, sklep, szkołę. Ważnym składnikiem zabaw tematycznych są wypowiedzi słowne dziecka. Dziecko prowadzi monologi lub dialogi, podejmując dwie role jednocześnie. Zabawy tego typu są bardzo ważne dla rozwoju dziecka, gdyż scalają wszystkie funkcje fizyczne i psychiczne.

Przykłady zabaw:

Zabawa w gotowanie

Dziecko przy użyciu garnków zabawek oraz imitacji produktów spożywczych (owoców, warzyw) imituje gotowanie obiadu.

Zabawa w lekarza

Dziecko z wielką troską bandażuje misiowi łapkę lub robi chłodne okłady rozgorączkowanej lalce. 4. ZABAWY RYTMICZNO-RUCHOWE - ćwiczą sprawność i wzmacniają siłę. Zabawy te są naturalną aktywnością każdego dziecka i zaspokajają potrzebę ruchu. Dzieci ćwiczą swoją sprawność, zręczność, siłę, szybkość, poczucie rytmu. Jeśli zabawa przyjmuje formę zawodów sportowych, uczy dzieci zdrowej i przyjemnej rywalizacji oraz wzmacnia wiarę w siebie.

Przykłady zabaw:

Podskakująca piłka - zabawa dla niemowląt.

Potrzebne: duża piłka do ćwiczeń. Trzymajmy dziecko, gdy siedzi na piłce i delikatnie podskakujmy z nim na piłce w górę i w dół. Połóżmy dziecko na brzuszku i delikatnie turlajmy do przodu i do tyłu.

Taniec z upadaniem - od drugiego roku życia.

Maluchy uwielbiają kręcić się w kółko i padać na ziemię. Puśćmy żywą muzykę i zaprośmy dziecko do tańca. Gdy muzyka milknie, rzucamy się na ziemię. Powtarzamy zabawę tak długo, jak długo dziecko ma na to ochotę. Zamiast padać na ziemię możecie wymachiwać rękami, klaskać czy skakać. 5. ZABAWY BADAWCZE - zaspokajają naturalną ciekawość świata. Zabawy tego typu są wynikiem naturalnej dziecięcej potrzeby poznawania otaczającego je świata. Dzieci wykonują rozmaite doświadczenia na różnych materiałach czy zabawkach.

Przykłady zabaw:

Włączone/wyłączone - od pierwszego roku życia.

Potrzebne: mechaniczne zabawki z wyłącznikami, latarkę. Zachęcajmy dzieci do eksperymentowa-nia z włącznikami, omawiaj, co się dzieje, kiedy dziecko naciska guzik. Zademonstruj tę zabawę również na włącznikach świateł.

Eksperyment z wodowaniem - od drugiego roku życia.

Potrzebne: mała wanienka lub wiadro z wodą i różne rzeczy: klocki, duże korki, piłki z gąbki, przykrywki plastikowe, gąbki. Wytłumaczmy dziecku zasady zabawy z wodą. Połóżmy wszystkie przedmioty w zasięgu dziecka i zachęć go do sprawdzania, które przedmioty toną, a które pływają. Przedyskutujmy z dzieckiem wyniki, pytajmy, które przedmioty są lekkie, a które ciężkie. 6. ZABAWY DYDAKTYCZNE - te zabawy są celowo organizowane przez dorosłych w celu wpojenia dzieciom nowych umiejętności i przekazania wiedzy o świecie. Dzieci starają się skoncentrować uwagę na postawionych im zadaniach, usiłując poprawnie rozumować, dokonując analizy i syntezy, wyróżniają i porównują cechy różnych przedmiotów.

Przykłady zabaw:

Nakrywanie do śniadania - zabawa dla dzieci od drugiego roku życia.

Zabawę zaczynamy od rozmowy z dzieckiem o tym, co jemy na śniadanie i jakich używamy naczyń. Będziemy potrzebować kompletu naczyń dla lalek (talerzyki, kubki, łyżeczki i serwetki). Na krzesełkach dziecięcych sadzamy lale/misie. Przy każdej z nich układamy kolejno talerzyk, kubek, łyżeczkę itd. Następnie prosimy dziecko, by posłuchało, o co proszą lale. Na początek sami przystawiamy ucho do jednej z nich i nasłuchujemy po czym głośno wypowiadamy, o co poprosiła lalka. I takim sposobem dziecko ma za zadanie uzupełnić brakujące naczynia wszystkim lalkom. Pora przystąpić do śniadania, dziecko ma nakarmić lalki, a na koniec bawicie się w sprzątanie i układanie naczyń na półce.

Co się zmieniło - zabawa dla dzieci od trzeciego roku życia.

Układamy przed dzieckiem kilka dobrze znanych mu przedmiotów/zabawek. Następnie prosimy, by zamknęło oczy i zabieramy jeden przedmiot. Dziecko ma za zadanie odgadnąć, co zniknęło. Dodatkowo utrudnimy zadanie, jeśli zmienimy kolejność ułożenia przedmiotów.

Musimy pamiętać, że każe dziecko jest inne i rozwija się we własnym tempie. Dla dzieci w tym samym wieku różne zabawy mogą być atrakcyjne, łatwe bądź trudne. Zawsze starajmy się dopasować gry do upodobań i zdolności naszego dziecka i pamiętajmy, że nauka poprzez zabawę ma być przede wszystkim przyjemna dla dziecka.

   

Źródło: www.wcosiebawiczdziecmi.pl

Dlaczego nasze przedszkolaki tak często chorują? Odpowiedź na to pytanie jest prosta - nasze dzieci zyskują odporność taka jak dorośli dopiero po trzynastym roku życia. Układ odpornościowy malucha dopiero się kształtuje, zbiega się to z pierwszymi wizytami w żłobku czy przedszkolu. Przez te kilka następnych lat mały organizm musi stoczyć walkę z wieloma infekcjami. Może to niestety oznaczać, że nasza pociecha będzie chorować nawet 8 - 9 razy do roku. Co zrobić żeby pomóc małej osóbce?

• Nie śpieszmy się z podawaniem antybiotyku - oczywiście nie obejdzie się bez tego w przypadku poważnych chorób. Ale jeżeli problemem nie jest, np. zapalenie płuc, to lepiej próbować leczyć przeziębienie starymi wypróbowanymi sposobami, takimi jak syrop z miodu i cytryny czy mleko z czosnkiem, miodem i masłem.
• Hartowanie organizmu - należy codziennie zabierać dziecko, na co najmniej dwugodzinne spacery. W walce o odporność dziecka istotne jest również, żeby często wietrzyć mieszkanie, nawet kilka razy dziennie. Nie powinna w nim być również za wysoka temperatura. Goście, którzy akurat są przeziębieni lepiej, żeby odłożyli wizyty na później. Wystarczy, że maluch ma styczność z wirusami i bakteriami w przedszkolu.
• Dieta dziecka - bardzo dużą rolę w kształtowaniu odporności przedszkolaka odgrywa zdrowa dieta. Musi zawierać: warzywa, owoce, chude mięso, mleko, produkty zbożowe, jaja, ryby.
• Naturalne metody wzmacniania odporności - dobrze, jeśli w diecie dziecka pojawi się: czosnek(zwiększa odporność i ma działanie bakteriobójcze), cebula(działa m.in. bakteriobójczo, wspomaga trawienie, wzmacnia kości, łagodzi ból gardła i kaszel), miód (wpływający na przemianę materii, neutralizujący wpływ różnych toksyn, zapobiegający infekcjom oraz łagodzący kaszel).
• Cebulka – nie warzywo a sposób ubrania - ubierajmy dzieci do przedszkola na tzw. „cebulkę”. Pamiętajmy, że w przedszkolu jest ciepło a poza tym dzieci są w ciągłym ruchu. Przegrzewanie organizmu dziecka również jest przyczyną chorób.

Te kilka złotych zasad, może nie uchroni od wszystkich infekcji nasze dzieci, ale na pewno nie zaszkodzi.

Opracowanie: mgr Ewa Leszczyńska

Nie wiesz, jakie korzyści daje przedszkole Twojemu dziecku i Tobie? Zastanawiasz się, czy warto zaprowadzić tam kilkuletniego malucha? Ten artykuł rozwieje Twoje wątpliwości.

To my, rodzice, podejmujemy decyzję o wysłaniu dziecka do przedszkola lub opiekowania się nim samodzielnie w domu. To od naszych wyborów zależy, czy pociecha będzie się prawidłowo rozwijała, czy będzie potrafiła odnaleźć się w grupie rówieśników i czy nabędzie umiejętności dostosowywania się do warunków otoczenia. Chcemy, aby nasz skarb miał wiele koleżanek i kolegów, odnosił sukcesy i rozwijał swoje umiejętności. Pozwólmy mu na to. Przedszkole daje takie możliwości. Oferuje to, czego my, rodzice, czasem nie jesteśmy w stanie zaoferować dziecku. Czy warto wysłać dziecko do przedszkola?

Przedszkole uczy samodzielności

Aby zostać przyjętym do przedszkola, dziecko musi być w pewnym stopniu samodzielne. I nawet, jeśli nasz skarb potrafi się ubrać i zjeść, w przedszkolu będzie utrwalał te umiejętności. Niewykluczone, iż nauczy się dodatkowych czynności, jak na przykład sznurowanie butów, których nauka dotychczas sprawiała mu problem. Dziecko obserwuje świat wokół siebie i w taki sposób go poznaje. Bada zachowania innych i na tej podstawie wykształca w sobie samodzielność i odpowiedzialność za samego siebie.

Przedszkole pokazuje, jak funkcjonować w grupie

Przedszkole jest miejscem, w którym spotyka się wiele dzieci. Nikt z nas nie ma wpływu na to, z kim nasz maluch będzie w grupie. Każdy rodzic może mieć jednak pewność, że jego maluch pozna zarówno osoby miłe, z którymi nawiąże pierwsze przyjaźnie, jak i takie, z którymi będzie toczyć boje o kredki, czy zabawki. Każde z tych doświadczeń jest dla dziecka cenne. Przedszkole uczy zasad rządzących grupą jako całością i daje możliwość nabycia umiejętności współpracy z innymi. Dzięki temu przedszkolak zaczyna rozpoznawać zachowania rówieśników i uczy się reagować na sytuacje, z którymi musi się zmierzyć najpierw w przedszkolu, a później w dalszym swoim życiu.

Przedszkole uczy dzieci nawiązywania kontaktów

Jednym dzieciom przychodzi to z łatwością, dla innych odezwanie się do rówieśnika jest problemem nie do pokonania. W piaskownicy wyręcza je mama, która pomaga przełamać pierwsze lody. W przedszkolu natomiast dziecko musi poradzić sobie samo. Uczy się zwalczania wstydliwości i pokonywania nieśmiałości, by zdobyć sympatię koleżanek i kolegów. Jest to umiejętność niezwykle cenna, gdyż na każdym z późniejszych etapów życia w społeczeństwie dziecko - już jako dorosły człowiek - będzie musiało samo nawiązywać kontakty w szkole, w pracy lub wśród znajomych. Jeśli nie nauczy się tego na samym początku swojej życiowej drogi, będzie mu trudniej nabyć umiejętności nawiązywania kontaktów w dorosłym życiu.

Przedszkole uczy współpracy

Dziecko, które nie ma rodzeństwa i często z powodu braku czasu rodziców musi spędzać czas na samotnej zabawie, nie ma możliwości nauczenia się współdziałania. Zabawa z rówieśnikami i wspólne wykonywanie zadań jest dla małego człowieka istotnym elementem rozwoju. Przedszkole stwarza doskonałe warunki do kształtowania w sobie umiejętności współpracy z innymi, uczy tolerancji i otwiera na świat. Ponadto dziecko w grupie staje się skłonne do kompromisów i potrafi dzielić się z innymi tak, aby obie strony odnosiły korzyści.

Przedszkole uczy posłuszeństwa

Dzieci szybko przyzwyczajają się do wygody i są mistrzami w przekraczaniu granic cierpliwości rodziców. Jeśli rodzice proszą o coś, ale później tego nie egzekwują, malec nie ma możliwości nauczenia się posłuszeństwa. Jak tylko zauważy, że mama czy tato sam doskonale radzi sobie ze sprzątaniem zabawek, zacznie wykorzystywać tę słabość rodzica na innych płaszczyznach swojego życia. Po powrocie z pracy albo nie mamy głowy do tego, by przypilnować malucha, albo brakuje nam cierpliwości i wolimy sami zrobić to, o co prosiliśmy dziecko, niż czekać, aż zrobi to, o co zostało poproszone. Pozwalamy dzieciom „wejść nam na głowę”, ale muszą się one nauczyć, że czasem trzeba się podporządkować innym. Przedszkolak wie, że musi się słuchać opiekunki i jeść to, co jest na obiad, a nie to, na co ma akurat ochotę. I tak, jak w domu krzykiem lub płaczem wymusiłby na mamie to, czego chce, tak w przedszkolu musi być posłuszny i grzecznie wykonywać polecenia wychowawczyni.

Przedszkole uczy odpowiedzialności

Dziecko uczy się odpowiedzialności za siebie i innych. Wie, że musi pilnować zabawek, jeśli jest dyżurnym, gdyż po skończonej zabawie trzeba je wszystkie pozbierać i odłożyć na miejsce. W ten sposób dziecko wykształca w sobie umiejętność dbania o siebie i przedmioty, którymi w danym momencie się opiekuje. W domu często odpowiedzialność spoczywa na rodzicach lub dziadkach. W przedszkolu maluch sam kształtuje i utrwala w sobie zdolności bycia odpowiedzialnym.

Przedszkole stymuluje wszechstronny rozwój dziecka

Chociaż chcemy, by nasz skarb poznawał szeroko pojętą kulturę i sztukę, nie zawsze jesteśmy w stanie mu to zapewnić. W przedszkolu dzieci nie tylko czytają i ćwiczą pamięć poprzez zapamiętywanie wierszyków i piosenek. Uczestniczą w zajęciach plastycznych, śpiewają, występują w teatrzykach. Zajęcia te sprzyjają odkrywaniu zdolności twórczych dziecka i pomagają w rozwijaniu indywidualnych zainteresowań. Przedszkole zapewnia warunki do zdobywania nowych umiejętności i systematycznego pogłębiania wiedzy, gdyż umożliwia poznawanie świata przez samodzielne eksperymentowanie i badanie otoczenia. Dziecko, które chodzi do przedszkola, ma więcej możliwości. Te możliwości daje grupa rówieśników oraz nauczycielka, która cały swój czas poświęca dzieciom. To na nich skupia ona całą swoją uwagę. Ty dzięki temu możesz zająć się sobą, swoim rozwojem i osiąganiem sukcesów zawodowych. Pozwól dziecku na odrobinę samodzielności. Będziesz miał dzięki temu poczucie spełnionego obowiązku, a Twój maluch posiądzie cenne umiejętności, które okażą się niezwykle przydatne w dorosłym życiu.

Opracowała mgr Ewelina Wierzbicka

Co to jest lateralizacja?

To przewaga jednej strony podczas czynności ruchowych, wynikająca z różnic w budowie i funkcjach obu półkul mózgowych. Wyraża się np. większą sprawnością ruchową prawych kończyn niż lewych, a także rejestrowaniem przez mózg większej liczby bodźców zmysłowych dochodzących z jednej strony ciała. Za określoną stronność jest odpowiedzialna przeciwległa półkula mózgu, a dominacja jednej ręki nad drugą, przy jednoczesnej ich koordynacji ruchowej, pozwala dziecku na osiągnięcie wysokiego stopnia sprawności. Za typowy uważa się taki rodzaj przewagi, kiedy ręka prawa dominuje nad lewą. U osoby praworęcznej półkulą dominującą jest półkula lewa. Jest to spowodowane skrzyżowaniem dróg nerwowych.

Jakie są rodzaje lateralizacji?

Rozwój lateralizacji u dziecka.

Krytycznym okresem w ustalaniu zręczności rąk jest okres między 3 a 5 rokiem życia. Oczywiście preferencję jednej ręki można zaobserwować o wiele wcześniej, i tak:

• do 3 miesiąca życia obserwujemy asymetrię złożeniową, która nie świadczy o dominacji jednej z półkul,
• od 3 - 6 m-ca ż. występuje symetria zwierciadlana ruchów - dziecko wyciąga obie rączki po przedmiot,
• po 6 m-cu ż. zauważamy pierwsze przejawy preferowania jednej z rąk (rozwój chwytu jedną rączką)
• między 1 a 2 rokiem życia występuje osłabienie przejawów lateralizacji
• od 2 roku życia następuje ponowny rozwój lateralizacji, przy czym praworęczności od 2 do 3 roku życia, leworęczności od 3do 4,
• ostateczna dominacja czynności ruchowych ustala się do 6 roku życia,

Pamiętajmy, że zarówno lateralizacja prawostronna, jak i lewostronna jest normą. Dawniej uważano, że leworęczność to pewnego rodzaju anomalia i zmuszano dzieci do zmiany ręki dominującej, co powodowało różnego rodzaju zaburzenia (zaburzenia pamięci, koncentracji, zaburzenia mowy, trudności w czytaniu i poprawnym pisaniu, nadpobudliwość psychomotoryczna, ataki złości, płaczliwość, lękliwość, jąkanie, moczenie nocne) Obecnie specjaliści przyjmują, że lateralizacja jest bardziej korzystna, niż wyraźna oburęczność, czy obunożność, która oznacza wyraźną przewagę kończyny lub narządu jednej strony ciała (dominacja stronna). Opracowała: mgr Urszula Pernal Źródło: Źródło: M.Bogdanowicz, „Leworęczność u dzieci”, www.dziecirosna.pl, www.loogomowa.blog.pl